Stojąc z boku

Od końca lutego jestem poza rynkiem. Zgodnie z planem odpoczywam i nabieram dystansu do Szulerni. Mam poczucie zdjęcia z barków pewnego ciężaru, a zaoszczędzony czas przeznaczam na nadrabianie zaległości w pozostałych sferach życia. Potrzebowałem tego, niemal jak Putin Krymu. Przyznaję - kapitał przeznaczony na inwestycje nieco uwiera, zwłaszcza przy zrywach rynku do góry, ale staram się być konsekwentny. Wiem, że ze stacji Giełda, nigdy nie odjadą wszystkie pociągi naraz. Zawsze na jakiś zdążę. Oczywiście, przez cały czas obserwuję rynek i analizuję możliwe scenariusze. Kryzys, wojna, łagodna bessa, konsolidacja, ostatnia fala wzrostowa, kontynuacja hossy itp. Jak zwykle, nie wykluczam żadnego ze scenariuszy. Bronię się przez zafiksowaniem na cokolwiek, bo utrudni mi to chłodną ocenę sytuacji.

Sentyment wśród inwestorów wydaje się być z dnia na dzień coraz lepszy. Minął strach przed Rosją, spowolnienie Chin wydaje się być jako tako skonsumowane, a wygaszanie QE, czyli paliwa trwającej w USA hossy, nie powoduje gwałtownej przeceny. Mimo tego, obecne ceny akcji, faza cyklu i sytuacja geopolityczna nie zachęcają mnie do zajęcia długoterminowej pozycji na akcjach. Nawet w obliczu coraz lepszych danych z polskiej gospodarki i utrzymujących się niskich stóp procentowych. Krótkoterminowo na pewno będzie wiele szans na zarobek, ale z moimi umiejętnościami do spekulacji wolę postać z boku w oczekiwaniu na jakąś konkretną okazję. Poza tym, podskórnie coś nie pozwala mi stać się ponownie rasowym bykiem.

Zauważyłem jedną interesującą rzecz. Otóż wg ostatnich prognoz NBP, wzrost PKB w Polsce ma być niezły w roku 2014 (3,6%), w 2015 nawet lepszy (3,7%), ale rok 2016 ma być już nieco gorszy niż poprzedni (3,5%). Dla USA prognozy FED wyglądają podobnie. Rok 2014 ma przynieść wzrost między 2,8% - 3,0%. Następnie w 2015 roku ma to być 3,0% - 3,2%, a w roku 2016 tempo ma spaść do 2,5% - 3,0%. Jaki z tego wniosek? Według najbardziej wiarygodnych prognoz, a za takie należy uznać prognozy banków centralnych, szczyt koniunktury gospodarczej będziemy mieli w roku 2015. A ponieważ giełda dyskontuje wszystko z wyprzedzeniem 6-12 miesięcy, należy przyjąć, że zwyczajowy szczyt na giełdach powinien nastąpić w II połowie roku 2014. Oznacza to, że mamy przed sobą mniej więcej 2 kwartały wzrostów. Wpasowuje się to w to o czym pisałem jakiś czas temu - o możliwej jeszcze jednej, finalnej fali hossy. Dodatkowo zbiega się z prawdopodobnym rozpoczęciem cyklu podnoszenia stóp procentowych.

W przypadku realizacji tego scenariusza, istnieje spora szansa na pomnożenie kapitału w ciągu najbliższych miesięcy. Gdy ten scenariusz uznam za możliwy do realizacji, powrócę na rynek. Ale też nie za wszelką cenę. Jeżeli kupię jakieś akcje, to tylko gdy wypatrzę jakąś ciekawą okazję. To nie początek hossy, aby beztrosko zbierać przecenione perełki. Wiele spółek jest już przegrzanych i nie chciałbym się sparzyć. Póki co, stoję z boku, odpoczywam i obserwuję.